اخبار داغ

۳۳ سال از پرواز ادبی استاد شهریار می گذرد

به گزارش پایگاه خبری تجهیزنیوز، امروز بیست و هفتم شهریورماه ۱۴۰۰، ۳۳ سال از پرواز ابدی استاد شهریار میگذرد و سالروز درگذشت این شاعر و ادیب بزرگ کشورمان به عنوان روز شعر و ادب فارسی نام گذاری شده است به مناسبت سی و سومین سالروز درگذشت شهریار ایران مطلبی را درباره این استاد گرانقدر برایتان […]

اشتراک گذاری
27 شهریور 1400
66 بازدید
کد مطلب : 133407

به گزارش پایگاه خبری تجهیزنیوز، امروز بیست و هفتم شهریورماه ۱۴۰۰، ۳۳ سال از پرواز ابدی استاد شهریار میگذرد و سالروز درگذشت این شاعر و ادیب بزرگ کشورمان به عنوان روز شعر و ادب فارسی نام گذاری شده است به مناسبت سی و سومین سالروز درگذشت شهریار ایران مطلبی را درباره این استاد گرانقدر برایتان گردآوری کرده ایم که خواندنش خالی از لطف نیست.

برگی از زندگی استاد شهریار از کودکی تا پایان عمر

محمد حسین بهجت تبریزی ملقب به شهریار در سال ۱۲۸۵ در روستای خوشگناب به دنیا آمد. او علاقه شدیدی به شعر داشت و از همان زمان کودکی کم و بیش دستی به شعر می برد.

پس از پایان دوره راهنمایی در تبریز، در سال ۱۳۰۰ برای ادامه تحصیل از تبریز عازم تهران شد و در مدرسهٔ دارالفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در رشتهٔ پزشکی ادامه تحصیل داد. حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکتری، به علت شکست عشقی و ناراحتی خیال و پیش آمدهای دیگر، ترک تحصیل کرد.

آثار مهم او منظومه حیدر بابایه سلام بود که واقعا شاهکاری در شعر به شمار می رود و به ۹۰ درصد از زبان زنده ی دنیا ترجمه شده است. استاد شهریار در سرودن انواع گونه های شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی نیز تبحر داشته است. اما بیشتر از دیگر گونه ها در غزل شهره بود و از جمله غزل های معروف او می توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابی طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشته است.

استاد شهریار از سال ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۴ در اداره ثبت اسناد نیشابور و مشهد خدمت کرد. در نیشابور به خدمت نقّاش بزرگ کمال الملک رسید و آن مثنوی زیبا و معروف را برای وی سرود. در مشهد نیز همدم و معاصر استاد فرخ خراسانی، گلشن آزادی، نوید و دیگر شاعران گران مایه از آن خطه پربرکت بود. در سال ۱۳۱۵ شمسی به تهران منتقل شد و مدتی در شهرداری و پیشه و هنر و سپس در بانک کشاورزی به کار پرداخت. چند سالی در عوالم درویشی سیر کرد. سرانجام به زادگاه اصلی خود تبریز بازگشت و تا زمان بازنشستگی در بانک کشاورزی تبریز خدمت کرد و عاقبت پس از ۸۳ سال زندگی شاعرانه پربار و باافتخار روح این شاعر بزرگ در ۲۷ شهریور ماه ۱۳۶۷ به ملکوت اعلی پیوست و جسمش در مقبره الشعرای تبریز که مدفن بسیاری از شعرا و هنرمندان آن دیار ارجمند است به خاک سپرده شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *