چرا مناظره به شکلی دیگر برگزار نمی‌شود؟
به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، جواد دلیری روزنامه‌نگار در مطلبی نوشت: همین اول تکلیف را روشن کنم که در این نوشته دنبال این نیستم که مشخص کنم کدام نامزد در مناظره ۱۵ خرداد خوب بود و کدامیک، نه. اما… صداوسیما یک رسانه انحصاری است، هرچند به جهت مخاطب سال‌هاست انحصار خود را از دست […]
به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، جواد دلیری روزنامه‌نگار در مطلبی نوشت:
همین اول تکلیف را روشن کنم که در این نوشته دنبال این نیستم که مشخص کنم کدام نامزد در مناظره ۱۵ خرداد خوب بود و کدامیک، نه.
اما…
صداوسیما یک رسانه انحصاری است، هرچند به جهت مخاطب سال‌هاست انحصار خود را از دست داده است. صداوسیما به همین دلیل انحصاری بودن رقابت پذیر نیست و اساسا نظر و ذائقه مخاطب برایش مهم نیست؛ نمونه اش موضوع ماجرای فردوسی پور و ده ها مساله دیگر که نه پاسخی می دهد نه تغییری ایجاد می کند. از همین زاویه، مناظره ها برای صداوسیما همچون برگزاری یک “مناسک” سالیانه است. یک “وظیفه گرایی صرف” و یک “نمایش بی روح “. “بدون کیفیت و شفافیت ” چرا، چون خودش بوده و خودش و به همین دلیل صداوسیما نتوانست به مناظره شوری دهد و فرم مناظره هم برای آن مهم نبود نه لانگ شاتی نه دوربین دوم و متحرکی ، نه نوری نه … یا نامزدان نشسته به جای نامزد ایستاده. بگذریم از رفتار مجری و شکل و محتوای سوالات و گوی‌‌های قرعه کشی و نحوه باز شدن پاکت ها، سه دقیقه زمان و…. چون هر چه پخش کند خودش هست و خودش.
خلاصه انحصار کمر این رسانه را شکسته است. مناظره محصول همین انحصار است.
اول انقلاب، نمونه های زیادی از مناظره هایی بوده است که مدل مناسبی برای جذب مخاطب و جریان سازی است. مثلا مناظره کیانوری و آیت الله بهشتی یا مناظرات آیت‌الله مصباح و دکتر سروش و تا امروز نمونه آن را خیلی کمتر دیده ایم، اینکه چه شده است به اینجا رسیده ایم از نظر من این است که برگزاری یک مناظره پرمحتوا و حرفه ای نیازمند پیش زمینه هایی مثل وجود مرجعیت رسانه ای، اعتماد سازی و رقابت پذیری است . در صداوسیما چنین موضوعاتی سال هاست کمرنگ شده است.
وقتی رسانه ای مرجعیت اش را از دست بدهد دیگر برایش فرقی ندارد که چقدر مخاطب جذب می کند و به قول معروف چه میزان می فروشد.
آن انحصار و این نبودن مرجعیت رسانه ای و نداشتن اعتماد عمومی، صداوسیما را به این نقطه رسانده است. از همین زاویه صداوسیما فاقد خلاقیت، نوآوری، شجاعت و ایجاد هیجان و شور گفت وگو بود.
امروز من برای انتخاب یک عکس از مناطره تقریبا تمام سایت ها و خبرگزاری ها را گشتم و دریغ از یک عکس خاص.
مشکل صداوسیما ما، فقط به آن رسانه بازنمی گردد. قوانین موجود و الزام های آیین نامه ای و نگاه مدیران سیاسی و…. نیز موثرند.
پرسش من این است؟ چرا کمیسیون تبلیغات انتخابات که مسوولیت نظارت بر مناظره دارد، مناظره را به گونه ای دیگر برگزار نمی کند که همه رسانه ها حضور داشته باشند و هریک با سلیقه و نگاه و روش خود آن را به تصویر بکشند.(مثل آمریکا) ما حتی واکنش یک نامزد به نامزد دیگر را ندیدیم، خنده و اخم یک چهره از ده ها دقیقه حرف موثرتر است و شاید واکنش اولیه باعث می شد در حرف ها تندی کمتری بروز می کرد.
البته اینجا نمی خواهم مناظره دیشب را با مناظره آخر آمریکا مقایسه کنم که البته شباهت های زیادی در محتوا و حرف ها و رفتارهای نامزدان داشت بلکه اگر مناظره به گونه‌ای دیگر برگزار می شد و رسانه های دیگر هم بودند و همه آن را بازتاب می دادند دیگر انحصار مهمترین رویداد سیاسی کشور این چنین ذبح نمی کرد.
اما پیشنهادات:
۱-مناظرات در محیط خارج صداوسیما برگزار شود.
۲-مناظره محل ارایه برنامه نیست، مناظره همانند مصاحبه اعضای هیات علمی باید باشد که مشخص کند فرد توانایی اداره یک کلاس (کشور) را دارد یا خیر.
۳-مناظره باید مناظره باشد نه مناقشه.
۴ -امکان‌پوشش زنده برای همه رسانه ها فراهم شود.
۵- روش برگزاری به گونه ای باشد که به جای سوال سخن بگویند و دیالوگ و گفتمانی صورت بگیرد.
۶- در کمیسیون تبلیغات، متخصصان رسانه و افکارعمومی حضور داشته باشند.
دیدگاهتان را بنویسید