سیمای حقیقی حجاب

به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز و به نقل از ترشیزخوان، شهید مطهری در کتاب «مسئله حجاب» می نویسد: «حجاب در اسلام از یک مسئله کلی و اساسی ریشه می گیرد و اسلام می خواهد انواع التذاذهای جنسی، چه بصری و لمسی و چه نوع دیگر، به محیط خانوادگی و در کادر ازدواج قانونی اختصاص یابد و اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد. برخلاف سیستم غربی عصر حاضر که کار و فعالیت را با لذّت جویی های جنسی به هم می آمیزد، اسلام می خواهد این دو محیط را کاملًا از یکدیگر تفکیک کند.»

در میان اندیشمندان مسلمان و بزرگان معاصر، افرادی بوده و هستند که با نگاهی جامع و مانع به جامعه و مسائل مربوط به آن نگاه می کنند. ایشان تلاش می کنند با آراستن آموزه های دینی به آنچه علاقه و رغبت مردم را برمی انگیزد، رهنمودهای شریعت مقدس را در جامعه نهادینه کنند و یکی از این شخصیّتهای برجسته، رهبر معظّم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای(حفظه الله) است که با بصیرت خویش به جامعه ما بصیرت داده و با بینش خویش چنان بینشی به ملّت ایران بخشیده است که در همۀ عالم ستودنی است. همۀ شخصیّتهای ایرانی و غیر ایرانی که با ایشان دیدار و گفت وگو کرده اند به نگاه بلند و تحسین برانگیز ایشان اعتراف می کنند.

مقام معظّم رهبری(حفظه الله) آموزه های نابی دربارۀ حجاب در اختیار جامعه قرار داده اند که نیازمند بررسی مفصّل و تبیین گسترده است و ما با توجه به فرصت کوتاهی که در اختیار داریم به گوشه ای از رهنمودهای ایشان می پردازیم به امید آن که سرآغازی باشد برای سیراب کردن جامعه از رهنمودهای ایشان که در قلم نویسندگان متعهد متبلور خواهد شد.

مفهوم واقعی حجاب در کلام مقام معظّم رهبری
ایشان در بخشی از سخنان خود، با تبیین مفهوم حجاب، برداشتهای نادرست را از آن جدا می کند: «اسلام می خواهد که رشد فکری و علمی و اجتماعی و سیاسی و- بالاتر از همه- فضیلتی و معنوی زنان به حدّ اعلی برسد و وجودشان برای جامعه و خانوادۀ بشری به عنوان یک عضو، حدّ اعلای فایده و ثمره را داشته باشد. همۀ تعالیم اسلام از جمله مسئلۀ حجاب، بر این اساس است. مسئلۀ حجاب به معنای منزوی کردن زن نیست. اگر کسی چنین برداشتی از حجاب داشته باشد، برداشتش کاملًا غلط و انحرافی است. مسئلۀ حجاب به معنای جلوگیری از اختلاط و آمیزش بی قید و شرط زن و مرد در جامعه است. این اختلاط، به ضرر جامعه و به ضرر زن و مرد- به خصوص به ضرر زن – است.»

بنابراین، مفهوم حجاب تنها در پوشش زن و مرد خلاصه نمی شود، بلکه رفتار و برخورد آنها را نیز دربر می گیرد.

قرآن کریم با سفارش به مدیریت نگاه و رفتار، شرط رعایت آنچه در زیرمجموعۀ حجاب قرار می گیرد را نبود اختلاط می داند و این به معنای حضور نداشتن زن در فعالیّتهای اجتماعی نیست: (قُلْ لِلْمؤْمِنینَ یغضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِک أَزْکی لَهُمْ إِن اللَّه خبیرٌ بما یصنَعُونَ وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یغضُضْنَ منْ أَبْصارِهِنَّ وَ یحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیوبِهِنَّ وَ لا یبْدینَ زینَتَهُنَّ…)

با دقت در این آیات، می توان نتیجه گرفت که خداوند نه تنها زنان را به خانه نشینی و عزلت گزینی امر نکرده است، بلکه از حضور ایشان در اجتماع نیز منع نمی کند؛ امّا حضور آنان در اجتماع و در کنار مردان را مشروط به رعایت حدّ و مرز میان زن و مرد یا همان حجابِ رفتار و گفتار می داند.

مقام معظّم رهبری(حفظه الله) می فرماید: «در مکتب اسلام، حفاظ و حجابی بین زن و مرد وجود دارد. این به معنای آن نیست که زنان، عالَمِ جداگانه ای غیر از عالم مردان دارند؛ نه! زنان و مردان در جامعه و در محیط کار، با هم زندگی می کنند؛ همه جا با هم سر و کار دارند؛ مشکلات اجتماعی را با هم حل می کنند؛ جنگ را با هم اداره می کنند و کردند؛ خانواده را با هم اداره می کنند و فرزندان را پرورش می دهند؛ امّا آن حفاظ و حجاب در بیرون از محیط خانه و خانواده حتماً حفظ می شود. این، آن نکتۀ اصلی در الگوسازی اسلامی است. اگر این نکته رعایت نشود، همان ابتذالی که امروز غرب دچار آن است، پیش می آید. اگر این نکته رعایت نشود، زن از پیشتازی در حرکت به سمت ارزشها که در ایران اسلامی دیده شد، باز خواهد ماند. غربی ها مایلند با تمام توان، آن نکته را هم در جایی به نحوی نسبت به هر کسی رسوخ دهند.»

کدخبر: ۱۴۰۱۶۷۴۰۴۲۱۰۰۶۲