مصاحبه اختصاصی با خانم ساناز سلیمی طراح برند مداسانی

سلام خانم سلیمی وقتتون بخیر. در ابتدای کار فکر میکنم بهتر باشه یه توضیح  مختصری از خودتون و سابقه فعالیت‌هاتون برای همراهان پایگاه خبری تجهیز نیوز بفرمایید.

سلام، من ساناز سلیمی هستم، دانش آموخته لیسانس فناوری اطلاعات و ارتباطات (آی تی) و فوق دیپلم عکاسی خبری شروع فعالیت کاری در این عرصه حدود ۱سال پیش بود .

بسیار عالی چی شد که به فکر کار تو عرصه پوشاک افتادید؟

کارطراحی لباس و مخصوصأ طراحی شال و روسری  برای من بیشتراز یک شغل  بوده است. من از کودکی علاقه زیادی به تغییرات در لباس داشتم واستایل های خاص رو با اون سن کم میزدم ،تا اینکه به این نتیجه رسیدم که طراحی شال و روسری به نسبت مانتو و دیگر لباس ها در ایران قوی نیست و روسری  و شال های دستدوز همگی تکراری و بدون ذوق و سلیقه طراحی می شدند بخاطر همین تصمیم گرفتم طرح های خودم رو به اجرا برسونم .

 در صحبت هاتون به طراحی روسری اشاره کردید. این  چه تفاوت عمده‌ای با روسری و شالهای موجود در بازار  دارند؟

طراحی روسری با استفاده از کامپیوتر انجام می شود و خروجی آن یه فایل کامپیوتری هست که برای کارخانه های چاپ روسری ارسال میگردد . اما در کار من اکسسوری های زیبا،انواع مختلف پارچه از جمله چرم،تورو…به عنوان خرج کار بکار گرفته می شود  .

در میان اهداف و برنامه هایی که برای برند مدا سانی دارید بزرگترین اولویت کاری شما چیست؟

ما به دنبال آن هستیم که بتوانیم به بهترین کیفیتی که توجیه اقتصادی داشته باشد، برسیم. چون کیفیت را می توان خیلی افزایش داد اما ممکن است توجیه اقتصادی نداشته باشد.

در حالت کلی بنای ما بر این هست که همیشه در رده بالا از نظر کیفی قرار بگیریم. به همین منظور طراحی های روز دنیا را رصد می کنیم ومتوجه نقاط قوت و نقاط ضعف میشویم 

در ایران که ما هممون معتقدیم مشکلات زیادی وجود دارد. هر کسی باید به سهم خودش قدمی بردارد. حالا من ساناز سلیمی موظف هستم، آن کاری که از دستم بر میاید را  انجام بدهم. چه در بحث طراحی، چه در بحث فروش و چه در بحث کیفیت. ما در وضعیت فعلی  خداروشکر توانستیم  تا حدی نظر مشتری رو جلب  کنیم.

از برنامتون برای ارتقا و گسترش برند مداسانی بیشتر برامون بگید.

اگر شرایط اقتصادی کشور اجازه دهد، به دنبال گسترش هستیم. البته قصد داشتیم در سال گذشته این اتفاق را رقم بزنیم اما به دلیل نوسانات اقتصادی امکان این کار برای ما فراهم نبود. هر زمانی که توانایی این کار را داشته باشیم به دنبال گسترش کار خواهیم بود. البته بر اساس اصول و استراتژی های مشخص.سیستم ما باید بتواند از امکاناتی که در اختیارش قرار می گیرد، بهترین بهره وری را داشته باشد.

از نظر من نهایت ۴۰ درصد سرمایه در در کار طراحی مهم هست. چه بسا که خیلی از افراد بهترین دستگاه‌ها را دارند ولی خروجی مناسبی نداشتند. می‌توان گفت مجموعه‌ای از عوامل مانند کیفیت طراحی، جنس پارچه، کیفیت پارچه  و … در کیفیت کلی کار دخیل هستند

با این وجود به نظر شما حمایت دولت از کسب و کارهای تولیدی باید به چه صورتی باشد؟

من اساسا معتقدم که دولت نباید حمایت مستقیم از تولید کننده داشته باشد. همین که دولت ثبات در تصمیم‌گیری داشته باشد، بهترین حمایت از تولیدکننده است. در مملکت ما دولت کارهای مهمتری دارد. مثلا بعضی از روستاها راه، برق، آب و گاز ندارند، به عبارتی امکانات اولیه زندگی ندارند. به نظرم آن‌ها در اولویت بالاتری هستند البته به این هم معتقد هستم که دولت در کار تولیدکنندگان سنگ نیندازد. به قول شاعر:

مرا اگر امید بود به خیر کسان           به خیر تو امید نیست، شر مرسان

کاری به کار تولیدکننده ها نداشته باشید. فقط تصمیمات یک شبه نگیرید. امروز ممنوع نکنید و فردا آزاد کنید، ما اگر ثبات وجود داشته باشد، برنامه ریزی می کنیم و طبق آن برنامه‌ریزی تولید می‌کنیم.

به عنوان مثال چند برابر شدن دلار اتفاق بدی است ولی برای یک تولیدکننده نوسان قیمت دلار از چند برابر شدن قیمت آن نیز بدتر است. حالا اگر من امروز که خرید می‌کنم دلار ۲۲۰۰۰ تومان باشد و یک ماه بعد دلار ۲۵۰۰۰ تومان باشد، این مابه التفاوتی که باید به سبب گرانی دلار بپردازم، چندین برابر سود یک تولیدکننده است و این کمر تولیدکننده را می شکند.

در مقابل این حجم از واردات شما کدام استراتژی را بیشتر ترجیح می‌دهید و برای آن برنامه دارید؟ تولید بیشتر به منظور خودکفایی و بی نیاز شدن از واردات یا افزایش تولید و رشد بازار به وسیله حضور در بازارهای جهانی؟

ببینید خودکفایی یعنی چی؟ من با واژه خودکفایی اساسا مشکل دارم. واژه درستی هست ولی ما در یک سری محصولات یک چیزی داریم به اسم مزیت رقابتی. ما برای بعضی از محصولات این مزیت را داریم و برای بعضی از محصولات این مزیت را نداریم. خب دلیلی ندارد ما این محصول را تولید کنیم. به نظرم باید در اون مواردی که مزیت داریم، تولید کنیم و به دنیا بفروشیم و در مواردی که مزیت رقابتی نداریم از خارج تهیه کنیم.

اگر با مثال بخواهم توضیح بدم، شما در باغچه خونه خودتان  میتوانید تمام صیفی جات رو کشت کنید ولی اگر این کار را بکنید، از کار اصلی خودتان که در آن مزیت رقابتی دارید، باز می مونید. اگر خودکفایی به این مفهوم استفاده شود، کار اشتباهی است.

ولی اگر به این معنا باشد که شما مزیت رقابتی در دنیا دارید و یک محصولی را تولید می کنید و به دنیا می‌فروشید و در مقابل مواد مورد نیازتان را تهیه می کنید، استفاده درستی از این کلمه است.

درباره استراتژی دوم سوالتان که همان فتح بازارهای جهانی هست، من به شدت موافق هستم البته این به شرطی است که بازارهای جهانی را بشناسیم. مثلا در بحث روسری نحوه استفاده اش در کشور ما با نحوه استفاده توسط بقیه کشورهای اسلامی هم حتی متفاوت هست. نوع استفاده از روسری فرق دارد به همین دلیل در جنس، رنگ و … متفاوت است.

علاوه بر آن در کشورهای غیراسلامی هم نحوه استفاده تفاوت دارد و بیشتر به عنوان یک کالای زینتی به آن نگاه می کنند، بعضی کشورهای سردسیر به عنوان پوشش گرمایی از آن استفاده می کنند و … به همین دلیل باید شناخت خوبی داشته باشیم، در نمایشگاهها شرکت کنیم، با آن‌ها ارتباط بگیریم که خود این موارد باعث پیشرفت در کارهای تولیدی ما خواهد شد.

نظر شما راجع به روسری و شال های موجود در ایران چیست؟

البته ما با سطح استانداردی که من خودم در ذهنم هست، فاصله زیاد داریم. مثلا طرحی که از همه جهت مناسب باشد و روسری ای که طرحش و دوختش و پارچه‌اش عالی باشد، خیلی کمتر در کارها دیده می شد ولی این روند به نظرم رو به رشد است. اولین گام برای برطرف کردن یک مشکل، پذیرفتن آن مشکل هست. وقتی که بپذیریم و مشکل را پیدا کنیم، باید بخواهیم که این مشکل را حل کنیم. بعد از این مراحل باید سختی این مشکل را هم به جان بخریم که این مشکل حل شود.

پیشنهادتون برای رشد طراح‌ها چی هست؟ یا اگر بخواهم دقیق‌تر سوال کنم طراح‌ها چگونه میتوانند از جشنواره های مد و لباس به عنوان بستر رشد استفاده بیشتری ببرند؟

علاوه بر اینکه در جشنواره یک سری از کارگاه‌ها و پنل‌ها برگزار می‌شود که مخصوص طراحان است، طراحان روسری می‌توانند سایر طراحان را نیز ببینند. با تعداد زیادی از تولید کنندگان آشنا شوند، نقد کارها را بشنوند و خود این فرصتی هست که کمتر برای یک طراح در حالت عادی پیش می‌آید. دیدن این کارها کنار هم از طراحان مختلف مجموعه‌ای است که رنگارنگ از خلاقیت است و باعث رشد خلاقیت طراح نیز می شود. این طراح وقتی از این جشنواره خارج شود، اگر نگاه درستی داشته باشد، می تواند با یک نگاه که احتمالا سلیقه بخشی از جامعه نیز هست، آشنا شود.

ممنون از زمانی که برای این مصاحبه گذاشتید، در پایان اگر نکته‌ای هست در خدمتتون هستیم.

ممنون از شما،نگاه ولطفی که به طرح های بنده داشتید ،امیدوارم بتونم با طراحی های بهتر شال و روسری در مدا سانی جوابگو لطف عزیزان به خودم باشم.ممنونم بابت اعتماد دوستان به کارم