خاطرات روزهای پرشور انقلاب اسلامی در شهر مشهد مقدس،از زاویه دید یک دانش آموز مدرسه ابتدایی

از جمله خاطرات شیرین دوران انقلاب، یادمه همین روزنامه ی به یاد ماندنی( امام آمد) رو در کوچه وخیابان، وخونه به خونه دست به دست می کردیم تلویزیون نداشتیم ،خونه همسایه جمع می شدیم تا امام که از پله های هواپیما پایین می اومدند رو با ذوق ببینیم ،باورمون نمی شد ،امروز ،همان (ای کاش ما)با آه مظلومان وخون شهیدان به ثمر نشست، آخه بعد از اون همه کشت وکشتار در خیابان ها ،میدان شهدا تامحدوده” سمزقند” در خیابان خواجه ربیع که منزل پدری من بود، حضور گارد شاهنشاهی وتانگ ها از یک طرف و از سوی دیگر،حضور مردم، همسایگان ،و من ومادر وخواهرانم، در شکستن حکومت نظامی شبانه، وفرار در کوچه پس کوچه ها،شعار نویسی روی دیوارها وبازداشت پدر عزیزم (خدا رحمتشون کند* حاج ابوالقاسم سلاطینی اسلامیه)توسط ماموران شهربانی به دلیل تمرد از فرمان مافوقش در تیر اندازی به مردم وهمکاری با انقلابیونی مانند شهید هاشمی نژاد رحمت الله علیه، حالا آرزوی ما برآورده شد ، شاه سرنگون شد وامام امد،اشک شوق در چشمان همه مردم جمع شده بود، آماده شدیم ،برای رفتن به استقبال ارتشیان مومن ومبارزه وانقلابی،آری دیدن پدرم که حالا با افتخار بر جیپ شهربانی سوار بود وبر سر لوله تفنگش گل سرخی از هدایای مردم قرار داشت ، فریاد می زدیم، ارتش برادر ما ،خمینی رهبر ما، آری رسیدن به آرزو محال نیست ،دیر وزود دارد، سوخت وسوز ندارد ، وعده خدا حق است .حال ،پستی با همین مضمون برای امام زمان (عج) با آرزوی فرجش ،در تصوراتمان بالقوه می پرورانیم تا بالفعل ،العجل والساعه به ثمر بنشیند اگرچه روز ظهورش را نمی دانیم ولیکن آروزی ظهورش را با تصور روزی که چنین پستی برای آمدنش انتشار دهیم و بگوییم( امام آمد،صاحب عصر آمد وحکومت به دست صاحب اصلی خودش رسید،) برای آمدنش با کلمه ای کاش را ،به انتظار می کشیم. باشد که منتقم خون شهداء ومعز الاولیاءو مذل الاعداء بیاید ،آمدنش محقق شود وبر جهان عدالت را بر پا کند. آمین یا رب العالمین

نوشته : دانشور گرامی اکرم سلاطینی اسلامیه – مدرس دانشگاه پیام نور و آزاد اسلامی مرکز فریمان