دروازه قرآن شیراز
دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز بسمت شهر مرودشت واقع شده است. این بنا در تاریخ ۱۹ آذرماه سال ۱۳۷۵ با شماره ۱۸۰۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دروازه در ابتدا در […]
دروازه قرآن در شمال شرقی شهر شیراز در تنگ الله اکبر میان کوه چهل مقام و کوه باباکوهی قرار دارد و در واقع در خروجی شیراز بسمت شهر مرودشت واقع شده است. این بنا در تاریخ ۱۹ آذرماه سال ۱۳۷۵ با شماره ۱۸۰۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. دروازه در ابتدا در زمان عضدالدوله دیلمی ساخته شد و قرآنی در آن جای داده شد تا مسافران با گذر از زیر آن متبرک شوند. در دوره زندیه، کریم خان زند این دروازه را بازسازی کرد و اتاقی به بالای آن افزود و دو جلد قرآن بزرگ نفیس، به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری، در اتاقک بالای آن جای داد. این بنا در گذشته با نام طاق قرآن نیز معروف بوده است. این قرآنها، که به قرآن هفده من معروف اند، اکنون از دروازه قرآن به موزه پارس انتقال یافته اند. این بنا در دوره قاجاریه به علت وقوع چندین زلزله دچار صدمات زیادی شد که محمد زکی خان نوری آن را تعمیر نمود.
نیوشا دقیقی ماسوله
پژوهشگر تاریخ ایران و کارشناس ارشد ایران شناسی
چقدر جالب، از پیشینۀ این بنا و قرآنهایی که در آن قرار داده شده، اطلاعی نداشتم. خیلی خیلی ممنون که اماکن را با پیشینۀ تاریخیشان معرفی میکنید.
شیراز، شهر راز
مرسی خانم دقیقی