چرا انتصاب اسکندری به عنوان سرپرست جدید سازمان منطقه آزاد اروند یک انتصاب ارزشمند است؟
چرا انتصاب اسکندری به عنوان سرپرست جدید سازمان منطقه آزاد اروند یک انتصاب ارزشمند است؟ هرچند به قول شاعر آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است، اما وضعیت اسفبار منطقه آزاد اروند از ابتدای نام گیری به عنوان منطقه آزاد تا کنون به ویژه در سال های اخیر این منطقه را دچار […]
چرا انتصاب اسکندری به عنوان سرپرست جدید سازمان منطقه آزاد اروند یک انتصاب ارزشمند است؟
هرچند به قول شاعر آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است، اما وضعیت اسفبار منطقه آزاد اروند از ابتدای نام گیری به عنوان منطقه آزاد تا کنون به ویژه در سال های اخیر این منطقه را دچار چالش های اساسی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کرده به طوری که اگر کسی بدون آگاهی از اینکه آبادان و خرمشهر منطقه آزاد اقتصادیست وارد این شهرستان ها شود هیچ رنگ و بویی از منطقه ویژه را در این منطقه مشاهده نخواهد کرد.
سیل بی توجهی ها، سومدیریت ها و کم کاری های سالیان گذشته باعث شده نه تنها رنگی از توسعه در چهره منطقه آزاد اروند دیده نمی شود بلکه با انباشت مشکلات و معضلات در این منطقه روبرو هستیم، مساله مهمی که کار را برای مدیریت جدید کمی سخت می کند.
اما گویی اشراف سعید محمد دبیر شورایعالی مناطق آزاد بر وضعیت منطقه آزاد اروند به گونه ایست که شخصی را بر صندلی مدیریت آن انتخاب کرده که با توجه به سوابق و تجربیاتی که در رزومه آن نهفته است، راه روشن توسعه و تغییر برای آبادانی آبادان و خرمشهر و مینوشهر را هرچه بیشتر آشکار می کند.
محمدرضا اسکندری که متولد ۱۳۳۸ در اهواز و دانش آموخته کارشناسی مهندسی کشاورزی از دانشگاه شهید چمران است فعالیت سیاسی خود را از سال ۱۳۵۸ در جهاد سازندگی آغاز کرد و از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶رییس سازمان جهاد سازندگی استان خوزستان بود. وی در فاصله سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ وزارت جهاد کشاورزی را بر عهده داشت که از این دوران به عنوان دوران طلایی وزارت جهاد کشاورزی در پس از انقلاب یاد می شود و از ۸۸ تا کنون نیز به مدت ۱۲ سال مدیرعامل سازمان بزرگ اقتصادی کوثر بوده است.
و حالا محمدرضا اسکندری، با تجربه گرانبها سکان مدیرعاملی سازمان منطقه آزاد اروند را در حالی بر عهده گرفته است که چشم امید مردم آبادان و خرمشهر و مینوشهر به سال های آتی دوخته شده است و امید به تغییر وضعیت موجود دارند، کاری که محمدرضا اسکندری نشان داده آن را خوب بلد است.
یادداشتی از محسن فرهادی باجولی
روزنامه نگار
دیدگاهتان را بنویسید