بندگی، راز شکوفایی

مقدمه را از دست ندهید.

به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، جواد محدثی اولین فصل از کتاب “عبادت و نماز”را “بندگی، راز شکوفایی” نامگذاری کرده است.

مثل غنچه ای که در برابر تابش خورشید، می شکفد، نور می گیرد، شاداب می شود و رشد می کند، غنچه فطرت انسان نیز وقتی در مقابل آفتاب مهر خدا قرار می گیرد و از سرچشمه نیایش و ستایش و پرستش سیراب می شود، شکوفا می گردد و از تیرگی فاصله می گیرد، خدایی می شود و به کمالات آراسته می گردد.

شکوفاندن «گل وجود» در «بوستان زندگی» برنامه دارد، برنامه اش هم عبادت و نماز است.

می توان به جای همه ترس ها «ترس از خدا» قرار داد، می توان به جای همه ستایش ها، اطاعت ها، اظهار کوچکی ها و ابراز نیازمندی ها، «بندگی خدا» را نهاد، که این بندگی، انسان را به «آزادگی» می رساند و هر که بنده خدا گردد، برده غیر خدا نمی شود و آن که در نماز و نیاز، دل به معبود مطلق یسپارد و تکیه بر خالق بی همتا کند و دست نیاز به استان آن بی نیاز برد و زانوی ادب و عبودیت در استان با جلالت ذات کبریایی بزند، به «عظمت» می رسد.

عظمتی که درخور یک انسان با ایمان و خدا جوست و به «فلسفه خلقت» می رسد، که همان «خداپرستی» است و به «حیات ابدی» می رسد، چرا که آخرت و بهشت و رضوان و نعمت های بی پایان و بی شمار رستاخیز، از آن کسانی است که در کلاس دنیا و در «آزمون بندگی»، موفق و قبول شده باشند.

داشتن روحیه عبودیت و تسلیم در مقابل آفریدگار، نشانه فطرت سالم و تربیت درست است. و بر عکس، فقدان این حس و خود را یله و رها احساس کردن، گواه رخنه شیطان در قلمرو وجود آدمی ست که خودش اهل «عصیان» بود و بندگان را نیز به معصیت و خروج از دایره بندگی و اطاعت فرا می خواند تا شریک جرم و خطایش بیشتر شود.

آنچه از سوی خداوند به صورت «تکلیف» برای پیروان ادیان آسمانی ترسیم شده، مواد امتحانی این درس است که از سوی فرستادگان به انبیای الهی ابلاغ شده است.

هر که بر انجام واجبات و ترک محرمات، بیشتر پایبند باشد، بنده تر است و نمره قبولی اش بالاتر. این معیار را نباید از یاد برد. امیرالمؤمنین علی(ع) می فرماید:
“هیچ بندگی و پرستشی همچون ادای واجبات نیست.”

کسی که نسبت به اجرای فرمان خداوند، بی تفاوت و بی تعهد باشد و چندان در پی آن نباشد که «امر» و «نهی» او چیست و از من چه می خواهد و از کدام کار بر حذر داشته است، چگونه می تواند مدعی «بندگی» باشد؟ و مگر از بنده، جز بندگی و اطاعت انتظار می رود؟

خوشا آنان که چون مولایشان علی(ع) ، به «بنده خدا» بودن افتخار می کنند و آن را مایه سربلندی در دنیا و آخرت می شمارند.

شاخص ترین نماد این بندگی، «نماز» است، شیوه ای از پرستش، که خداوند آن را بر بندگان واجب ساخته و بهترین وسیله قرب به معبود شرار داده است و از آن به «فریضه» تعبیر می شود.

منتظر قسمت بعدی باشید…

کاری از گروه “محقق” تجهیز نیوز