شناخت بیماری های حاد و مزمن و ضرورت وجود روان درمانگر (روانشناس سلامت) کنار بیماران با بیماری مزمن در بیمارستان ها و کلینیک ها
سلامت نامه ۲ بیماری و بیمار شدن جزء لاینفک زندگی موجود زنده از جمله انسان بوده، هست و خواهد بود. در ازل حتی در ساده ترین شکل زندگی و سپس با پیدایش کشاورزی و دامداری، میکروبها، باکتریها، قارچها و یا ویروسها از آب، خاک یا دام به افراد منتقل و سببساز بیماریها با علائم بارز […]
سلامت نامه ۲
بیماری و بیمار شدن جزء لاینفک زندگی موجود زنده از جمله انسان بوده، هست و خواهد بود. در ازل حتی در ساده ترین شکل زندگی و سپس با پیدایش کشاورزی و دامداری، میکروبها، باکتریها، قارچها و یا ویروسها از آب، خاک یا دام به افراد منتقل و سببساز بیماریها با علائم بارز و مشخص شدند. علوم مربوط به طب، پزشکی و درمان از زمانهای دور با یافتههای دانشمندانی همچون بقراط و ابوعلیسینا و … پا به عرصه ظهور گذاشت و رفته رفته با صعود علم بشر، دارو شناسی سنتی و شیمیایی شکل گرفت. در این نوشتار هدف آشنایی و آگاهی مخاطب بر این موارد است.
۱- شناخت بیماریهای حاد و مزمن
۲- نقش رواندرمانی در کنار درمان پزشکی
۳- نقش مهم روانشناس سلامت در کنار بیمار مزمن
۴- روانآزردگی و انواع آن، تاثیرات و عواقب آن بر سلامت و زندگی فرد
بیماری حاد: به بیماریهایی گفته می‌شود که در اثر همان عوامل بیماریزای ذکر شده، مثل میکروب، باکتری، قارچ و یا ویروس ایجاد می شود، کوتاه مدت است و در یک بازه زمانی، فرد با درمان مناسب دارویی رو به بهبود و سلامت کامل میرود و یا در مواردی ممکن است از پا درآید. مانند اسهال و استفراغ، انواع آنفلوانزا، مسمومیتها، سرخجه، زونا و ….
بیماری مزمن: به بیماریهایی گفته می‌شود که به ندرت ویروس یا میکروب در آن نقش دارد و در بیشتر موارد اصلا نقش ندارد. فرد بیمار مدت زمان بسیار طولانی با آن دست و پنجه نرم میکند و دارو درمانی و انواع روشهای درمانی پزشکی، روند پیشرفت درمان را متوقف یا کُند می کند. ممکن است درمان قطعی شکل نگیرد زیرا ممکن است در صورت رعایت نکردن عود یا بازگشت به بیماری اتفاق بیفتد. بیماری مزمن مانند سرطان، دیابت، صرع، ورم روده تحریک پذیر یا IBS، بیماریهای قلبی عروقی، MS و اخیرا بیماری ویروسی کرونا ….
لذا در بیماری مزمن فرد سالها، ماهها، روزها، ساعتها و لحظههای با ارزش عمر خود را در کنار بیماریاش طی میکند. اصل موضوع، صرف وقت و هزینههای زیاد دارو و بستریهای بیمارستانی صرف شده در این راستا است که قطعا شرایط و سبک زندگی فرد بیمار، انواع روابطاش، خانواده و شغلاش را تحت تاثیر قرار میدهد. چند نکته حائز اهمیت: فرد مبتلا به بیماری مزمن ممکن است از درمانهای پزشکی، خرید دارو، رفت و آمد، معطلی، ترافیک، سرما، گرما، صرف هزینه خسته شود. این خستگی باعث آزردگی خاطر، کاهش انگیزه ادامه یا پیروی از درمان، صدمه به روان، ایجاد استرس، اضطراب یا افسردگی مضاعف برای خودش، خانواده و وابستگان نزدیک و حتی عقب ماندن از دیگر فعالیتها و رفع نیازهای دیگر ضروری زندگی می‌شود. در کنار بیماری موجود، روانِآزرده و موارد اشاره شده قبل، باعث تخریب زمینه و بستر مساعد فیزیولوژیک و روحی روانی مناسبِ درمان دارویی و پزشکی می‌شود که خود ایجاد سیکل معیوب ادامه بیماری و تغییر اشکال بیماری را در فرد فراهم میکند. پس، خستگی، عدم پذیرش روال درمانی، عدم تابآوری، عدم انعطاف پذیری، عدم تمایل به تغییر سبک زندگی بر مبنای وضعیت موجود، عدم رضایت، عدم سازگاری و …. که همه از امور روانشناسی یا رفتارشناسی هستند، آرامش، بِهباشی و بِهزیستی فرد را به مخاطره میاندازند و نه تنها درمان پزشک جواب نمیدهد بلکه در کنار بیماری بوجود آمده، روان فرد نیز آسیب دیده و دردسری مضاعف شکل میگیرد.
ربط روان و رواندرمانی در این دیدگاه و چشمانداز مستقیما با اثرگذاری بر نحوه تفکر، پردازش ذهنی، ناگویی و کنترل هیجانی و کارکردهای غدد درونریز بدن (اندوکرین) بر میگردد که به نوبه خود زمینه ساز مهم و اصلی فرمانپذیری و مشارکت ارگانها و اعضاء درونی بدن از ترشحات به اندازه و به هنگام آن غدد است و میتواند شرایط بهتر جذب و اثربخشی داروهای مصرفی و یا حتی با وجود نشانههای بهبود، کاهش مصرف دارو را فراهم نماید.
این مهم و نقش روانشناس سلامت در بیماری مزمن ادامه دارد …. منتظر باشید
به قلم دکتر مهناز بهادری
متخصص روانشناسی سلامت
مشاور خانواده و رواندرمانگر بیماریهای مزمن، مدرس دانشگاه
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید