معرفی آیین های محرم در زنجان

استان زنجان پایتخت شور و شعور حسینی ایران ظرفیت‌های خوبی برای توسعه گردشگری مذهبی دارد که حتی می‌توان از حضور این جمعیت در مناسبت‌های مذهبی، برای معرفی سایر جاذبه‌های گردشگری نیز بهره گرفت. رجزخوانی هیئت عزاداری فیضیه زنجان در کنار مراسمی همچون دسته عزاداری حسینیه اعظم، تعزیه ‎ زنجان، مراسم عزاداری سوم امام حسین (ع) و دسته عزاداری زینبیه اعظم زنجان، پنجه علم برنجی کتیبه دار و پنجه علم نقره کتیبه دار جزو آثار ملی ثبت‌شده در حوزه آیین‌های محرم در زنجان به شمار می‌رود

حسینیه اعظم زنجان، واقع در جنوب شهر زنجان، از اماکن مذهبی شیعیان و از مراکز سوگواری محرم در ایران به شمار می‌رود. از زمان وقف این حسینیه حدود یک قرن گذشته است. این مسجد که مشهور به حسینیه است، مقارن با شب تاسوعای حسینی، خیل عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و قمر منیر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام در قالب دسته عظیم عزاداری از حسینیه اعظم زنجان به‌طرف امامزاده حضرت سید ابراهیم علیه‌السلام حرکت می‌کنند. این روز در زنجان به یوم العباس مشهور است. این عزاداری که با حضور جمعیت بسیار زیادی برگزار می‌شود به‌عنوان دهمین میراث معنوی ایران ثبت‌شده است.

روضه‌خوانی در مصیبت وارد شده به اسرا و همنوایی با زینب کبری س ویژگی اصلی همدردی زینبیون زنجانی است که از تکیه زینبیه در خیابان زینبیه آغازمی شود و در مقابل امام‌زاده سید ابراهیم پایان می‌یابد. ارادتمندان به اهل‌بیت ع در قالب دسته زینبیه زنجان همراه کاروان عشق و حضرت زینب س می‌شدند. زنجانی‌ها در یوم الزینب هم‌نوای بانوی صبر کربلا می‌شدند و فردا قرار گذاشته‌اند یک‌بار دیگر جلوه‌گاه شعور حسینی شوند.

تکیه حسینیه اعظم شهر ارمغان خانه یکی از بزرگ‌ترین، باشکوه‌ترین و بی‌نظیرترین تکیه‌های مذهبی میهن اسلامی و قطب تجمع و عزاداری وصف‌ناپذیر محبان آل‌عبا (ع) است. اجرای سنتی مراسم تعزیه و شبیه‌خوانی در مکان مقدس تکیه حسینی اعظم شهر ارمغان خانه از دیرباز مرسوم و دارای قدمت ۴۰۰ ساله بوده است، بر همین اساس نیز در سال ۱۳۸۹ به‌عنوان میراث معنوی کشور ثبت ملی شده است.

از دیگر مراسم و آیین های محرم در زنجان، رجزخوانی هیئت عزاداری فیضیه زنجان که شب عاشورا برپا می‌شود یکی از ۵ آثار ملی ثبت‌شده در حوزه آیین‌های محرم در زنجان هستند. مسجد فیضیه زنجان در سال ۱۳۲۰ تجدید بنا شده و قریب به ۸۰ سال قدمت دارد. زمین این مسجد متعلق به ابوالفضل امیر ساداتی و حاج تقی سلجوقی است که آن را برای احداث مسجد وقف کرده‌اند، همچنین حاج لطف‌الله مجبوری مسئولیت تجدید بنای آن را بر عهده داشته است.