برای قهرمانان واقعی جامعه

افزایش ۲۷ درصدی تعداد زنانِ سرپرست ‌خانوار!

آمارها از رشد ۲۷ درصدی تعداد زنان سرپرست خانوار حکایت دارد، این موضوع در شرایطی اتفاق افتاده که بازار کار زنان در ۱۵‌ ماه گذشته به‌شدت تخریب شده و زنگ خطری بزرگ را به صدا درآورده است.

آمارهای رسمی حاکی از اینند که؛ نسبت زنان به مردان سرپرست خانوار در سال ۹۸، یعنی تا قبل از اوج‌گیری پاندمی کرونا، ١٣/٧درصد بوده، و پس از شیوع کرونا،  این نسبت در استان‌های سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران و گیلان در شمال ایران رکورد شکسته و به ۲۰/١ درصد رسیده است.

درین شرایط رکود اقتصادی، که حتی درصد زیادی از مردان آماده بکار و تحصیل کرده، شغلی برای امرار معاش ندارند، بدون دانستن امار و ارقام نیز میتوان حدس زد، اوضاع اشتغال زنان سرپرست خانوار که نه بد، بلکه افتضاح است. این در حالیست که به گفته معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور، ۲۰ درصد زنان سرپرست خانوار از هیچ حمایت بیمه ای برخوردار نیستند.

علی ای حال، دولت دوازدهم در زمینه اشتغال بسیار ضعیف عمل کرد و انتظار میرود این اوضاع در دولت سیزدهم، با تغییر رییس جمهور وارونه گردد، بخصوص در زمینه “اشتغال زنان”. اگر مسئولین دولت جدید، بر پایه ی ضابطه مداری و عاری از تبعیض جنسیتی، به فکر ایجاد و گسترش شغل برای زنان باشند، معضل اشتغال زنان سرپرست خانوار نیز در امتداد همین موضوع رفع خواهد شد.

دغدغه های شغلی زنان

یکی از دغدغه های زنانی که قصد شاغل شدن را دارند، انتخاب شغلی است که مناسب ایشان باشد که باید مسئولین این حوزه، به این دغدغه بطور وافر اهمیت دهند. در ادامه ویژگی های شغلی که برای خانم ها مناسب است بیان میشود.

شغلی مناسب خانم هاست که این نکته ها در آن لحاظ شده باشد:
١. به تکالیف اصلی زندگی زن، یعنی خانه داری، شوهرداری و مادری که سه رسالت اصلی اوست آسیبی نزند؛ باید به این شرایط خاص که زنان سرپرست خانوار همسری ندارند و برای فرزندانشان هم مادرند و هم پدر، توجه بیشتری شود.

٢. با ویژگی های شخصیتی، جسمانی و روانی وی متناسب باشد: شایسته است برای خانم ها بستر شغلی مناسبی ایجاد شود که؛ با ویژگی های جسمانی و جنسیتی آنها بیشتر تطابق داشته باشد و تفاوت های زنان با مردان در این زمینه در نظر گرفته شود تا کمتر دچار خستگی مفرط جسمی و فرسایش روحی شوند. کارهایی که انرژی بدنی بالایی می طلبد یا با درگیری شدید فکری و ذهنی همراه است و جنبه مردانگی زن را تقویت می کند، برای بانوان مناسب نخواهد بود بالاخص برای زنان سرپرست خانوار!

٣. کار نباید سنگین باشد و سبب خستگی بیش از حد و فرسایش روحی شود. خستگی بیش از حد سبب زودرنجی، تندخویی، پرخاشگری، ضعف اعصاب و… می شود. آنچه برای یک زن اهمیت دارد، حفظ طراوت و نشاط و شادابی خویش است؛ بالاخص زنان سرپرست خانوار، که مسئولیت پرورش نسل های بعدی را به تنهایی به دوش میکشند. مادر بی نشاط و افسرده خوی، فرزندانی افسرده و بی نشاط به جامعه تحویل خواهد داد.

۴. محیط کار باید سالم باشد: اقتضای بعضی از کارها هم کلامی و تعامل با افراد نامحرم و گاه لاابالی است که در قیدوبند حدود شرعی و اخلاقی نیستند. چنین محیطی بی شک سبب حریم شکنی بانوان خواهد شد و منافی عفت بانوان است و هرقدر زن مراقبت کند، محیط اثر وضعی و ناخواسته خود را خواهد گذاشت. گاه دیده می شود که زنان در فضایی کار می کنند که شخصیت و هویتشان تحت اراده و اختیار دیگران قرار می گیرد. آنان با سوءاستفاده از ویژگی های خاص زنانه، ایشان را به وسیله ای تبلیغاتی برای سودجویی های کلان تبدیل می کنند که در شأن و مرتبه زن، به ویژه در جامعه اسلامی نیست.

چند مورد از ویژگی های محیط های کاری مناسب برای بانوان: انعطاف پذیری محیط کار، مدیران خوش رفتار، داشتن برنامه جانشین پروری، ارزش نهادن برای خانواده کارکنان، حضور همکاران و مدیران زن.

۵. زنان را در کاری بکار گیرند که بصورت ذاتی و یا بصورت اکتسابی استعداد و مهارت لازم را داشته باشند و در صورت نیاز، توانایی یادگیری مهارت های جدید و مورد نیاز را برای آن کار داشته باشند. وارد شدن به کار، بدون داشتن استعداد، موجب صرف زمان و انرژی روانی و جسمی بیش از اندازه و فرسودگی جسم و جان فرد می شود.

۶.اگر یک زن شغل خود را دوست داشته باشد، به یقین از کار کردن لذت خواهد برد و فردی که از کار خود لذت ببرد، کمتر احساس خستگی و تنش می کند و در آن کار پیشرفت هایی چشمگیر خواهد داشت. این نوع پیشرفت هم از لحاط اقتصادی و هم از لحاظ روانی بر کیفیت زندگی مادران و فرزندانشان تاثیر خواهد گذاشت.

منبع: کتاب «رئیس خانه یا کارمند اداره؟ (خانه داری یا اشتغال زنان؛ کدام یک؟)»

نویسنده: سیده لیلا ذاکری