خبر بد/ خبر خوب

در دنیایی زندگی می‌کنیم که تنها اخباری در صدر توجهات قرار می‌گیرد که حاوی خشونت، قتل، مرگ و میر، توهین و… است. خبرنگاران اگر جایی اتفاق خوبی را مشاهده کنند برای انعکاس آن تلاشی نمی‌کنند و آن را طبیعی می‌دانند، اما اگر با اتفاق ناگواری مواجه شوند به سرعت آن را ثبت کرده و منعکس می‌کنند. مردم نیز به اخبار منفی بازخورد بیشتری می‌دهند تا اخبار خوب و مثبت.حتما شنیده‌اید که می‌گویند برای حفاظت از روح و ذهن خود، اخبار را دنبال نکنید. کتاب‌ها و مقالات بسیاری به رشته تحریر درآمده است که می گویند آن‌هایی که بیشتر اخبار را پیگیری می‌کنند افراد منفی‌باف‌تری هستند. اگر یک زمانی توصیه می‌کردند تا برای افزایش آگاهی و مسئولیت اجتماعی، اخبار را پیگیری کنیم؛ این روزها همه توصیه می‌کنند به دوری از اخبار. بیایید تمرینی داشته باشیم؛ در چند روز متوالی یک روزنامه را ورق بزنیم یا یک برنامه خبری را ببینیم و اخبار مثبت و منفی آن را ثبت کنیم و نسبت اخبار منفی به مثبت را محاسبه کنیم و خودمان قضاوت کنیم. با چرخیدن در فضای مجازی اگر دست کم روزی یک خبر منفی نشنویم جای تعجب دارد.تیتر روزنامه ها شده قمه‌کشی دختر نوجوان و بی‌ادبی وزیر، کنش‌های اجتماعی حول این اتفاقات می چرخد و نقل محافل است. رسالت ما به عنوان خبرنگار و خوانندگان خبر چیست؟ آیا باید در این چرخه معیوب بمانیم و به چرخش آن کمک کنیم؟ این روزها خوانندگان سطل زباله ای برای اخبار بد شدند و اخبار خوب را هم با چاشنی نقد و ابعاد منفی آن مطالعه می‌کنند. «خبرنگاری سازنده»، چیزی که به‌تازگی در دنیا مطرح شده و دارد پای خود را به دنیای خبر باز می‌کند. مقوله‌ای که بیشتر از آن خواهم نوشت و نیاز جامعه مطبوعاتی و خبررسانی ایران است. رویکرد خبرنگاری سازنده به این می پردازد که باید همانطور که خبرهای بد را منتشر می‌کنیم، خبرهای خوب را نیز منتشر کنیم و از طرفی برای اخبار بد رویکرد تحلیلی داشته باشیم و صرفا به اطلاع رسانی اکتفا نکنیم، بلکه به خواننده القا کنیم که چه اندازه در این اتفاق موثر بوده و چه کارهایی می‌تواند برای جلوگیری از تکرار آن بکند، حس مسئولیت اجتماعی را در خواننده بیدار کنیم، راهکار بدهیم، راه‌حل برون رفت از آن را بگوییم و….سخن آخر اینکه ما رسالتی فراتر از اطلاع رسانی داریم و خوانندگان ما رسالتی فراتر از یک دریافت کننده اخبار.

نویسنده: سپیده قهرمان پور