دوره استفاده از نمادهایی مثل آینه کاری و گچ بری پایان یافته
به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، معمار و داور ایرانی جایزه لوپ دیزاین با تاکید بر پایان دوره نمادها در معماری، گفت: در طراحی دیگر نمیتوان به وضوح از گچبری و آینهکاری یا طاق و گنبد استفاده کرد، بلکه باید اتمسفر برگرفته از نمادها را وارد طراحی کنیم تا ساکنان حس آرامش را دریافت کنند. […]
به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، معمار و داور ایرانی جایزه لوپ دیزاین با تاکید بر پایان دوره نمادها در معماری، گفت: در طراحی دیگر نمیتوان به وضوح از گچبری و آینهکاری یا طاق و گنبد استفاده کرد، بلکه باید اتمسفر برگرفته از نمادها را وارد طراحی کنیم تا ساکنان حس آرامش را دریافت کنند.
معماری را نمیتوان صرفا ترکیببندی و شکلدهی بنایی از اتصال و پیوست سنگ، آجر، سیمان و آهن دانست؛ بلکه معماری فضا و ظرف زندگی است. شاید بتوان گفت معماری هنر سازماندهی فضاست. معماری نه فقط ساختمانسازی، بلکه دانش ساخت فضای مطلوب، در پاسخ به نیاز انسان به فضای زیبا، مفید و معناگرا در تعبیر مفهومی با عنوان خانه است و خانه محلی برای سکونت که بر اساس اقلیم، فرهنگ بومی و روانشناسی محیطی، امنیت، تناسبات، هماهنگی با زمینه، هزینه و روشهای ساخت است که معمار آن را طراحی می کند. بیتوجهی به هر کدام از این مولفهها در زمانی کوتاه ما را با شهرهایی خالی از هویت، نظم و زیبایی مواجه خواهد کرد.
بر همین کاربست، معماری ایرانی به مجموع دستیافتههای معماری ایرانیان از ابتدای مهاجرت آریایی ها به فلات ایران تا امروز و بر اساس ویژگیهای فرهنگی، ظرفیتها و نیازهای اجتماعی مردم در ادوار و قالب انواع سبکها، رویکردهای مختلف برای ایجاد سرپناه، تامین رفاه عمومی، آرامش و آسایش اطلاق میشود.
نیما کیوانی (متولد۱۳۶۰) معمار صاحبسبکی که به تازگی به عنوان داور جایز معتبر لوپ دیزاین (LOOP Design Awards) انتخاب شده، معتقد است «هنر یک معمار این است که در طرح خود سکون و آرامش را به عنوان سرچشمه سکونت به ساکنان ساختمان القا کند، همان نیازی که امروزه در طراحی واحدهای مسکونی در حال فراموششدن است. فضای یک خانه باید روح و حس زندگی داشته باشد، اولین وظیفه یک معمار تامین نیاز انسانی برای آرامش و حس سکونت در ساختمانسازی است. استفاده از عناصر طبیعی مانند چوب و نور طبیعی در طراحی ساختمان باعث ایجاد فرکانسهای آرامشبخش به افراد میشود.»
به اعتقاد وی در سبک تلفیقی معماری مدرن با معماری حوزه تمدنی ایران از تزیین استفاده نمیشود؛ بلکه از روابط فضایی از بازیهای نور و رنگ و جنس سازه استفاده میشود. در طرحهایی که به این سبک اجرا میکنیم از عبارت «خانه» استفاده میکنیم تا تداعی فضایی برای زندگی و سکونت و آرامش شود و با طرحهای مدرن که صرف عنوان آپارتمان مسکونی به سفارش مشتری، متفاوت است.
دیدگاهتان را بنویسید