کشف ذرات تهدید کننده ی حیات روی زمین

محققان منبعی را در خورشید شناسایی کردند که ذرات انرژی داری تولید می‌کند که نه تنها برای مسافران فضایی و ماهواره‌ها، بلکه برای حیات روی زمین هم ممکن است خطرناک باشند.

به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز و به نقل از روزنامه دیلی میل، این ذرات پرانرژی خورشیدی در جریان طوفان ‌های خورشیدی، از خورشید به بیرون پرتاب شده و به اتمسفر بیرونی آن وارد می‌شوند. این ذرات احتمالا بسیار مهم هستند و نه تنها برای مسافران فضایی و ماهواره‌ها، بلکه برای حیات روی زمین هم ممکن است خطرناک باشند.

محققان بیم دارند که روزی با طوفان خورشیدی ویرانگر و بزرگی مواجه شویم که خسارات جدی و طولانی مدتی همراه داشته باشد. اکنون محققان دانشگاه کالج لندن (UCL) و دانشگاه «جورج ماسون» در آمریکا می‌گویند که در تلاش برای پیش بینی بهتر طغیان احتمالی دوباره خورشیدی در آینده، محل ساطع شدن این ذرات را در خورشید شناسایی کرده‌اند.

یافته این محققان نشان می دهد که این ذرات همان نشانه‌ ها و اصطلاحا همان «اثر انگشتی» را دارند که پلاسمای مستقر در قسمت پایینی تاج خورشیدی، نزدیک به ناحیه میانی اتمسفر خورشید دارد. محققان این کشف را با استفاده از بررسی ‌های ماهواره «ویند» (Wind) ناسا که میان خورشید و زمین مستقر است، انجام دادند. آنها جریان ذرات پرانرژی خورشیدی را در ژانویه ۲۰۱۴، بررسی کردند. 

دکتر «استفان یاردلی» از دانشگاه «یو.سی.‌ال.‌ای» و یکی از نویسندگان این مقاله، می‌گوید: در این بررسی، برای نخستین بار مشاهده کردیم که این ذرات پرانرژی خورشیدی دقیقا از کدام قسمت خورشید ساطع می شوند. شواهد ما در تایید نظریه ‌هایی است که بر اساس آنها این ذرات بسیار باردار از پلاسمایی ناشی می‌ شوند که میدان های مغناطیسی شدید در پایین اتمسفر خورشید ایجاد کرده‌اند. این ذرات پر انرژی پس از آزاد شدن، با فوران ‌هایی که با سرعت چند هزار کیلومتر بر ثانیه سیر می‌کنند، شتاب می‌گیرند.

وی می‌افزاید: ذرات با انرژی در جریان این رویداد که برای چند روز ادامه می یابد، می‌توانند خیلی سریع در عرض چند دقیقه تا چند ساعت به زمین برسند. ما در حال حاضر فقط می‌توانیم هنگام وقوع یک طوفان خورشیدی، درباره این رویداد پیش‌بینی ‌هایی داشته باشیم. پیش‌بینی طوفان خورشیدی پیش از آن که رخ دهد بسیار دشوار و چالش برانگیز است. اما با درک ساز و کارهای خورشید، می‌توانیم پیش بینی‌های خود را بهتر کنیم تا اگر یک طوفان خورشیدی عظیم در راه باشد، زمان لازم را در اختیار داشته باشیم و بتوانیم اقدامی کنیم که مخاطرات و ریسک‌های آن را کاهش دهد.

مشروح این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.