بویینگ چطور قدرتمندترین موشک برای ارسال بشر به اعماق فضا را میسازد؟
به گزارش تجهیز نیوز و به نقل از دیجیاتو و CNET وقتی ناسا نخستین زن و همینطور مرد بعدی را به ماه بفرستد، این فضانوردان نهتنها نخستین انسانهایی خواهند بود که بعد از ماموریت آپولو ۱۷ در سال ۱۹۷۲ پا بر این قمر میگذارند، بلکه سوار بزرگترین و قدرتمندترین موشک در تاریخچه ناسا نیز خواهند […]
به گزارش تجهیز نیوز و به نقل از دیجیاتو و CNET وقتی ناسا نخستین زن و همینطور مرد بعدی را به ماه بفرستد، این فضانوردان نهتنها نخستین انسانهایی خواهند بود که بعد از ماموریت آپولو ۱۷ در سال ۱۹۷۲ پا بر این قمر میگذارند، بلکه سوار بزرگترین و قدرتمندترین موشک در تاریخچه ناسا نیز خواهند بود: موشک Space Launch System که توسط بویینگ ساخته میشوند.
موشک SLS زمانی که برای پرتاب همراه با خدمه برنامه «آرتمیس» ناسا آماده شود، ارتفاعی بیشتر از مجسمه آزادی نیویورک خواهد داشت. و با انرژی رانشی حدودا معادل ۴ میلیون کیلوگرم، این موشک برای ارسال محمولهای بالغ بر ۳۸ تن به ماه به اندازه کافی قدرتمند خواهد بود.
به گفته مت دوگن، مدیر ماموریت و مدیر عملیات در بویینگ، موشک Space Launch System قرار است یک تکنولوژی کلیدی باشد که به نوع بشر اجازه خواهد داد تا مسافتهایی بیشتر را برای مدتزمانی طولانیتر در فضا بپیماید.
دوگن در جریان یک مصاحبه با خبرگزاری CNET میگوید که: «همینطور که بیشتر و بیشتر در فضا پیش میرویم، علت نیازمان به موشکهای بزرگتر و بزرگتر اینست که بتوانیم چیزهای بیشتری را با خودمان در این سفرها حمل کنیم. آنچه شما برای یک سفر یک روزه با خود حمل میکنید با آنچه برای یک سفر یک ماهه حمل میکنید تفاوت دارد. اینجاست که SLS وارد میدان میشود. این موشک میتواند محمولههایی واقعا حجیم را حمل کند… و شامل تمام چیزهایی که انسانها برای زنده ماندن و کار کردن در اعماق فضا نیاز دارند میشود».
امکان حمل محمولههای عظیم نهتنها برای خدمه ماموریت ماه حیاتی است، بلکه برای ماموریتهای آتی مریخ نیز اهمیت فراوان دارد. برخلاف موشکهای قبلی که برای ماموریتهای ناسا توسعه یافتند، SLS میتواند محمولههای کامل و از پیش اسمبل شده را با خود به اعماق فضا ببرد و بنابراین بسیاری از تجهیزات مورد نیاز در مریخ، درست در لحظه قدم گذاشتن انسان روی سیاره سرخ قابل استفاده خواهند بود.
اگرچه تیم توسعه SLS شامل کهنهکارانی میشود که پیشتر در برنامه فضایی شاتل و همینطور در ساخت ایستگاه بینالمللی فضایی مشارکت داشتهاند، خیلی چیزها تغییر کرده و روند ساخت فضاپیما دیگر مثل نخستین فضاپیماها نیست.
دوگن توضیح میدهد: «کاری که ما انجام میدهیم هیچوقت به این شکل انجام نشده است. ما داریم از بهترین و مدرنترین رویکردهای مهندسی که امروز یافت میشوند استفاده میکنیم. و به نظرم این مزیتی است که ما نسبت به افرادی داریم که -البته به شکلی موفقیتآمیز- موشک Saturn V را طراحی کردند. Saturn V موشکی بود که مردم آن را روی کاغذ طراحی میکردند، به محاسبه دستی میپرداختند و قطعات نیز با دست تولید میشدند.»
«ما امروز میتوانیم محاسبات و تحلیلهایی که در طول چند سال و در جریان یک برنامه کامل به دست میآمدند را در تنها یک روز به انجام برسانیم. و به کمک پروسه تولید کامپیوتری، میتوانیم قطعاتی بسیار دقیق بسازیم که به معنای واقعی کلمه دقیقا به همان شکلی که باید باشند از آب در میآیند». این سطح از دقت حتی راجع به کوچکترین قطعات موشک نیز مصداق دارد. دوگن میگوید تکتک قطعات موشک، از بزرگترین ماژولها گرفته تا کوچکترین پیچها، به صورت مداوم در روند تولید پایش میشوند.
او ادامه میدهد: «ما میدانیم هر قطعه دقیقا کجا بوده و چه کسی آن را لمس کرده است. و ما تاریخچه قطعه را نیز میدانیم، درست از زمانی که یک تکه فلز استخراج شده از معدن بوده است. با چنین سطحی از توجه به جزییات است که میتوانیم از امنیت تمام قطعات اطمینان کامل حاصل کنیم».
علیرغم پاندمی کنونی که گریبانگیر تمام جهان شده، دوگن میگوید که برنامههای بویینگ و ناسا برای پرتاب SLS به فضا دچار هیچ تغییری نشده است. تیمهای بویینگ و سازمان فضایی آمریکا اکنون برای چیزی آماده میشوند که «تست Hot Fire» نام دارد، یعنی تستی که در آن، چهار موتور RS-25 موجود در موشک برای مدتزمانی مشابه به پرتاب واقعی، روشن میشوند.
سپس با گذشت یک دهه از زمانی که روند توسعه آغاز شد، SLS برای ماموریت آرتمیس ۱ در سال ۲۰۲۱ آماده خواهد بود. و وقتی این ماموریت نیز با موفقیت عملی شود، نوبت به مریخ میرسد تا چالش بزرگ بعدی را برای نوع بشر به وجود آورد.
منبع: دیجیاتو و CNET
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید