آسیب‌های ریوی کروناویروس دائمی است

مطالعات موردی و نتایج کالبدشکافی تایید می‌کند که بیماری کووید- ۱۹ در برخی از موارد می‌تواند چنان آسیب جدی به ریه وارد کند که بیماران برای زنده ماندن به پیوند ریه نیاز دارند.

به گزارش تجهیز نیوز و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، در بررسی جدید، محققان شیکاگو بافت آسیب‌دیده خارج شده از بدن بیماران کووید- ۱۹ که پیوند ریه داشتند و بیمارانی که به دلیل این بیماری فوت کرده‌بودند را تجزیه و تحلیل کردند. محققان دریافتند که بیماری کووید- ۱۹ می‌تواند بدنه اصلی ریه‌ها را از بین ببرد، به این معنی که اندام به سادگی نمی‌توانند بهبود یابند و گزینه‌های درمانی بیمار بسیار محدود می‌شود.

دکتر آنکیت بهارات محقق اصلی و رئیس بخش جراحی قفسه سینه و مسئول جراحی برنامه پیوند ریه در بیمارستان نورث وسترن شیکاگو گفت: شواهد آشکاری ارائه می‌دهیم که نشان می‌دهد بیماری کووید-۱۹ می‌تواند به ریه‌ها آسیب دائمی وارد کند.

گروه وی سلول‌های منحصر به فردی به نام سلول‌های اپیتلیال KRT۱۷ را در بافت ریه بیماران کووید- ۱۹ با آسیب جبران‌ناپذیر کشف کردند. این سلول‌ها در بیماران مبتلا به فیبروز ریوی (بیماری پیشرونده کشنده ریه) و در مرحله نهایی یافت شده است.

تاکنون، هشت بیمار مبتلا به بیماری کووید- ۱۹ در بیمارستان پزشکی نورث وسترن پیوند ریه  انجام داده‌اند که بیشترین عمل جراحی در سیستم‌های بهداشتی جهان است.

دکتر لن هوروویتز متخصص ریه در بیمارستان لنوکس‌هیل در شهر نیویورک اظهار کرد: این موضوع نگران‌کننده‌است که بیماری کووید- ۱۹  به ریه‌ها آسیب برساند، به طوری‌که پیوند ریه(نوعی درمان برای بیماران اندک) ضروری شود.

هوروویتز افزود: پیوند ریه خطرات خاص خود را دارد؛ عوارض پیوند شامل عفونت (ابتلای دوباره به کووید- ۱۹) باکتریایی و احتمال نپذیرفتن ریه‌های پیوندی است.

وی توضیح داد: نیایاخته یا سلول پروژنیتور(progenitor cells) ریه لازم است با حرکت در امتداد بدنه اصلی ماتریکس ریه برای ترمیم جراحات، ریه را بازسازی کند.

بهارات گفت: در جراحی‌های سخت پیوند در این بیماران مشاهده شد، وقتی این چارچوب از بین برود، سلول‌های پروژنیتور جایی برای رفتن ندارند و سوراخ‌های بزرگی در ریه‌ها ایجاد می‌کنند و موجب انتقال عفونت‌ها می‌شوند.

دکتر اسکات بودینجر، محقق اصلی این بررسی در بیمارستان نورث وسترن افزود: ریه‌های مورد حمله بیماران کووید- ۱۹ شباهت شگفت‌انگیزی به ریه‌های مبتلا به بیماری فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (شایع‌ترین نوع فیبروز ریه) دارند. در این شرایط بافت ریه ضخیم و سخت می‌شود و اکسیژن‌رسانی به بدن را دشوار می‌کند.

وی اظهار کرد: بیماری کووید- ۱۹ همانند فیبروز ریوی، باعث بکارگیری سلول‌های ایمنی به نام مونوسیت‌ها می‌شود که به احتمال زیاد برای از بین بردن ویروس در ریه‌هاست.

در ریه فیبروتیک، این سلول‌ها باعث تشکیل بافت اسکار فیبروتیک می‌شوند. از این سلول‌ها می توان به راحتی و با اطمینان نمونه برداری کرد و می‌توان به بیمارانی که قادر به بهبودی از بیماری کووید- ۱۹نیستند، کمک کرد.

البته خبرهای خوبی نیز از این گزارش منتشر شده است؛ محققان دریافتند که انجام پیوند ریه در بیماران بدحال و مواردی که از علل عفونی نارسایی ریه مانند بیماری کووید- ۱۹ رنج می‌برند، روشی ایمن است.

گروه تحقیق گفت: این اطلاعات جدیدی در زمینه پیوند است. موضوع دیگر اینکه با استفاده از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی در بیماران پیوند ریه، به نظر نمی‌رسد که ویروس کرونا، عامل بیماری کووید- ۱۹ دوباره بازگشت داشته باشد.

گروه محققان همچنین دریافتند، بیماران کووید- ۱۹ که ریه‌های آنان به قدری آسیب دیده است که بدون پیوند ریه زنده نمی‌مانند، استفاده از ECMO (اکسیژناسیون غشایی برون‌پیکری)، دستگاه پشتیبانی‌کننده زندگی که کار قلب و ریه را انجام می‌دهد، ایمن است. ECMO می‌تواند برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرد و درب را برای انجام موفقیت آمیز پیوند ریه باز بگذارد.

جدیدترین عمل پیوند در نورث وسترن در روز شکرگذاری انجام شد و برای بیماری بود که ۱۳۰ روز را با ECMO گذراند. این طولانی‌ترین زمان شناخته‌شده در جهان برای بیمار قبل از انجام پیوند در ECMO است.

محققان گفتند : بهترین نتیجه از این بررسی این است که بیماران پس از دریافت ریه‌های جدید  تمایل به بهبودی با سرعت بالا دارند.

این یافته‌ها، اولین تحقیق در نوع خود  است که در Science Translational Medicine منتشر شده است.