پنجم آذرماه، سالروز ارتحال آیت‌الله شیخ علی سعادت‌پرور (پهلوانی تهرانی) است که از حلقه اول شاگردان مرحوم علامه طباطبایی بودند؛ فقیهی عارف و سالکی واصل که رهبر حکیم انقلاب ایشان را نمونه واقعی زهد و تقوا معرفی کردند.

 به گزارش ایسنا، روزنامه «وطن امروز» با توصیف شخصیت این عارف فقید و با اشاره به تعابیر و توصیفات رهبر معظم انقلاب درباره وی، به ذکر مواعظی از آیت‌الله سعادت‌پرور پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:

* ای عزیزان من! از هواپرستی کناره گیرید تا همه چیز به شما داده شود و بدانید آنچه در هواپرستی می‌جویید در ترک هوا یافت می‌شود. 

* ای عزیزان من! از همسرتان تشکر کنید هر چند غذایی که پخته، شور یا بد شده است. وقتی از غذا ابراز رضایت می‌کنید همسرتان خوشحال می‌شود و این باعث رشد و پیشرفت معنوی شما می‌شود. یک بار من در جوانی در خانه با خانواده بداخلاقی کردم، در عالم معنا به من گفتند ۲۰ سال ناله‌های تو بی‌اثر شد.

*ای عزیزان من! از کوچکی این اندیشه را در سر داشته باشید که تمام قدرت‌ها در کف عنایت حق است. هیچ‌کس نمی‌تواند اگر خدا نخواهد به من صدمه‌ای زند، من باید به وظیفه‌ام عمل کنم، ولو عالم با من دشمن شوند، اگر چنین شدید آن وقتی که به مقام و ریاست رسیدید یا آنکه وظیفه بزرگی برای شما پیش آمد، از عمل باکی ندارید.

* ای عزیزان من! اگر می‌توانید در شبانه‌روز چند ساعتی یا لااقل ۵ دقیقه را هم به فکر خود باشید تا بر شما روشن شود چه‌کاره هستید، برای چه هستید، کجا می‌روید تا عمر به غفلت نگذرد.

* ای عزیزان من! در امر ازدواج آنقدری که باید به فکر نجابت طرف باشید، به فکر جهات دیگر نباشید؛ چنانچه توانستید جمع بین نجابت و جهات دیگر بنمایید، چه بهتر و الا نجابت مقدم است. پس از ازدواج، دختران شما باید مراعات شوهران خود کنند و پسران شما باید مراعات زناشویی بنمایند. زناشویی و شوهرداری هزاران شرط دارد، به کتبی که وظایف هر دو را نوشته‌اند رجوع نمایید.

* ای عزیزان من! در مقابل شیطان به واجبات و ترک معاصی بپردازید. هنگامی که قدرت معنوی‌تان افزوده شد به ترک مکروهات و انجام مستحبات بپردازید.

* ای عزیزان من! اگر عمری بی‌خلوص، اعمال خود را انجام بدهید، مثل حیوانی هستید که برای روغن‌کشی شب و روز دور خود می‌چرخد اما راهی را طی نکرده است.

* ای عزیزان من! در عبادات مقید باشید به کیف، نه کم.

* ای عزیزان من! اگر نفس را آزاد گذاشتید و مراقب آن نبودید و محاسبه اعمال نکردید و دوش به دوش غفلت عمر را گذراندید، از سوءخاتمه بترسید.

* ای عزیزان من! هیچ زمان از قبر و قیامت نترسید بلکه از اعمال خود باید ترسید که شما را به چه خطرها بعد از این عالم مبتلا می‌کند.

انتهای پیام