ویژگی های زبان پارسی

زبان پارسى در ٢٩ کشور جهان گفت وگو می شود. این گویش در ریف ششم پس از زبان اسپانیایى و آلمانى (از نگاه شمار کشور هایی که در آنها پارسى سخن می گویند) رده بندى شده است.

زبان پارسى زبان دوم باستانی (:کلاسیک) جهان پس از زبان یونانى شناخته شده است که همه
ویژگى هاى یک زبان باستانی را داراست. زبان هاى لاتین و سانسکریت در ردیف هاى
سوم و چهارم آمده اند.

گویش پارسى از نگاه میزان و پراکندگی (:تنوع) متل (:ضرب المثل)، در میان سه زبان نخست جهان جاى دارد.

زبان پارسی از نگاه دامنه و تنوع واژه ها یکى از پر مایه ترین و بزرگترین زبان هاى جهان است . در کمتر زبانى فرهنگ لغاتى چون “دهخدا” در ١٨ جلد ویا فرهنگ “معین” در ۶ جلد دیده می شود.

زبان پارسى توانایى ساختن “٢٢۵” میلیون واژه را دارد که در میان زبانهاى گیتى بى مانند است.

زبان پارسی سیزدهمین زبان پرکاربرد در محتوای وب است.

زبان فارسى یک سده از لاتین و دوازده سده از انگلیسى جلوتر است.

از ده شاعر برتر جهان پنج تن آن پارسى زبان می باشند.

نیوشا دقیقی ماسوله