تدفین گور خمره ای در ایران

این نوع تدفین در فلات ایران به دوران اشکانیان باز میگردد . در ابتدا با تاکید فراوان باید گفت تدفین گور خمره ای فقط و فقط از دوران اشکانیان و در حدود ۲۰۰۰ هزار سال پیش در ایران شکل میگیرد. این شیوه تدفین به آیین مهرپرستی برمیگردد زیرا جسد را به همان صورت جنینی و جمع شده و به پهلو دفن میکردند. سیستم آیینی دین مهری در دوران اشکانیان با دوره های پیشین متفاوت تر شده و مردگان را داخل گور از جنس سفال قرار می دادند. این خمره های بزرگ سفالین به شکل تخمه مرغی و بیضی و به اندازه ای بود تا یک تدفین در آن انجام شود.

تدفین گور خمره ای به صورت پراکنده و یا انفرادی نبوده و در فلات ایران اشکانی در برخی از نقاط برای این نوع تدفین گورستان تشکیل می دادند. بیشتر این خمره ها نقوش زنجیری شکل بر گرداگرد خمره دارند و دهانه آن ها با درپوش های سنگی پوشانده و با خمیره و ملات گچ راه نفوذ هوا را میبستند و گاهی خود خمره را قیر اندود میکردند. علت این کار نیز آلوده نکردن عناصر چهارگانه بود. در گورستان شهر گرمی نقوش چلیپایی نیز بر دهانه و بدنه خمره دیده شده است . از گورستان های یافت شده می توان به گورستان آکروپول و شهر شاهی شوش، کنگاور، گرمی مغان، طاق بستان و مریوان و اورامانات کرمانشاه اشاره کرد.

نیوشا دقیقی ماسوله