روزی که دیده نمیشود

بیست‌وچهارم ذی‌الحجه روز مباهله نام گرفته؛در این روز که روز نزول آیه «تطهیر» نیز میباشد خداوند بر ارزش‌ها و فضیلت‌های اهل بیت(ع)،مهر تأییدی دیگر زد.

مسیحیان نجران که به مدینه آمده بودند تا در مورد درستی دعوت پیامبر(ص)  تحقیق نمایند، با ایشان به محاجه (دلیل آوردن) پرداخته، سرانجام بحث شان به جایی رسید که حضرت محمد(ص) خواست تا با آن‌ها مباهله کند.

  از دو طرف با افراد خود به محل مباهله رفتند. مسیحیان وقتی دیدند که پیامبر اکرم(ص) با عزیزترین کسانش یعنی (حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س)،  امام حسن(ع) و امام حسین(ع))  می‌خواهد آن‌ها را به چالش بکشد مطمئن شدند که حضرت محمد(ص) اگر به خودش ایمان نداشت جان خانواده اش را به خطر نمی‌انداخت. پس از مباهله کناره گرفتند.

اسقف اعظم مسیحیان هنگامی که پیامبر(ص) را با همراهان مشاهده کرد، پرسید: اینها چه کسانی هستند؟ ” گفتند: “این یکی، پسر عمو و داماد او است، و این دو نفر فرزندان از دختر او هستند، و این بانو، دختر او است که از همه نزد او گرامی‌تر است. ” اسقف نگاهی کرد و گفت: “من مردی را می‌بینم که مصمّم و با جرأت در مباهله آمده و می‌ترسم او راستگو باشد، و اگر راستگو باشد بلای عظیمی بر ما خواهد رسید. ” سپس گفت: “ای ابوالقاسم (محمد(ص)) ما با تو مباهله نخواهیم کرد، بیا با هم صلح کنیم”»!

و در بعضی از روایات آمده که اسقف اعظم گفت: «من صورت‌هایی را می‌نگرم که اگر از خدا بخواهند کوه را از جا برکند چنین خواهد شد! پس مباهله نکنید که هلاک خواهید شد»!

از ام سلمه نقل شده،در همان روز که رسول خدا(ص) همان چهار نفر(امیرالمومنین علی(ع)، حضرت فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع)) همراهان خود را در زیر عبای خود گردآورد،این آیه را تلاوت نمود: «إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً».

منبع : ایسنا