گفته ها و نوشته های پند آموز معصومین(ع) / قسمت اول

دعای امام سجاد (ع) در سجده

امام سجاد (ع) از اول تا آخر شب ۲۷ ماه مبارک رمضان این دعا را در سجده تکرار می کرد:

«اللهم ارزقنی التجافی عن دار الغرور و الانابه الی دار الخلود والاستعداد للموت قبل حلول الفوت »

خدایا مرا از این دنیای فریب بر کن و نجات بخش و بازگشت به دنیای جاودان آخرت روزیم فرما، استعداد جدا شدن از این جسم ظلمانی و اوج گرفتن روح نورانی را به سوی خودت عنایت فرما پیش از این که در این تاریکنای شرک و خودپرستی تباه شوم.

(اقبال الاعمال، سید بن طاوس، ص ۷۰۲)

جایگاه عشق حق

قال الصادق علیه السلام: «القلب حرم الله فلاتسکن فی حرم الله غیر الله »

(بحارالانوار، ج ۷۰، ص ۲۵)

قلب حرم خداست، پس غیر خدا را در آن جا را مده.

رواق منظر چشم من آشیانه توست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی

در خزانه به مهر تو و نشانه توست

(حافظ)

ندای اذان

امام باقر علیه السلام فرمود: مؤذن به اندازه ای که قدرت بصیرت اوست و به قدر معرفتش و آسمانی بودن صوتش، مشمول غفران و رحمت خداست و هر تر و خشکی که اذانش را بشنوند، با او هم آوا هستند و این شهادتها و کلمات توحیدی را تصدیق می کنند; یعنی همه در ذکر که هم صدا هستند و مؤذن از هر کسی که در مسجد با او نماز می خواند سهمی دارد و هر کس به صدای اذان او نماز بخواند حسنه ای.

(وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۶۱۹)

در دنیا مؤذن مؤمنان را به مجلس حضور و معراج و زیارت حق دعوت می کند، همچنان که در قیامت مردم را به حضور حضرت حق می خواند. کسانی که در دنیا عارف بالله بودند و منتظر این ندا تا به مهمانی دوست بشتابند، در آخرت اهل شهودند و حضور دوست. و هر که در دنیا جاهل است و غافل، در آخرت از فیض شهود نابیناست.

مجله پاسدار اسلام/۱۳۸۰