به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، دانشمندان طی این مطالعه فاش کردند که نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی(ABN) در هیپوکامپ، بر تثبیت حافظه در طول خواب همراه با حرکات سریع چشم (Rapideye movement sleep: REM/REMS) نظارت می‌کنند. خواب همراه با حرکات سریع چشم یکی از مراحل خواب در پستانداران است که در آن بدن در حالت خواب عمیق به‌ سر می‌بَرَد ولی واکنش مغز در حالت بیداری است.

اطلاعات کمی در مورد نقش نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی در شکل‌گیری حافظه در هنگام خواب وجود دارد. از این رو دانشمندان تصمیم گرفتند نقش نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی را مورد مطالعه قرار دهند.

استاد “ماسانوری ساکاگوچی”(Masanori Sakaguchi ) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: اگرچه نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی در ناحیه شکنج دندانی هیپوکامپ بسیار نادر هستند و اغلب فعال نیستند اما انعطاف پذیری بالایی دارند و این نشانگر نقش بالقوه آنها در ایجاد خاطرات است. ما می‌خواستیم بررسی کنیم که چگونه دستکاری فعالیت نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی در تثبیت حافظه در رفتار موش‌ها تأثیر می‌گذارد.

طی این مطالعه، دانشمندان موش‌ها را در معرض وظیفه حافظه ترس زمینه‌ای خاص(context-specific fear memory task) قرار دادند. سپس آنها فعالیت نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی خاص در یادگیری، تثبیت و بازیابی حافظه را ثبت کردند. آنها دریافتند که نورون‌های جوان ایجاد شده در بزرگسالی که بیشتر در طول خواب همراه با حرکات سریع چشم بعد از انجام وظیفه حافظه فعال بودند، در هنگام یادگیری نیز فعال بودند.

دانشمندان هنگام بررسی تأثیرات خاموش کردن اپتوژنتیک(Optogenetics) بر فعالیت‌های نورون‌های جوان ایجاد شده در بزرگسالی هنگام خواب متوجه شدند که تثبیت خاطرات ترس زمینه‌ای مختل شده است.

دانشمندان خاطرنشان کردند: داده‌ها نشان می‌دهند که فعالیت نورون‌های جوان ایجاد شده در بزرگسالی هنگام خواب همراه با حرکات سریع چشم برای تثبیت حافظه ضروری است. این یک پیشرفت چشمگیر است زیرا فعالیت و نقش نورون‌های ایجاد شده در بزرگسالی در تثبیت حافظه در طول خواب و نوع نورون هیپوکامپ که مسئول تثبیت حافظه در هنگام خواب بود پیشتر ناشناخته بود.

پروفسور ساکاگوچی گفت: در حین یادگیری، نورون‌های خاص ایجاد شده در بزرگسالی ممکن است دستخوش تغییرات سیناپسی شوند که باعث تقویت حافظه می‌شوند. علاوه بر این ، این تغییرات سیناپسی ممکن است به هماهنگی بین نورون‌های خاص ایجاد شده در بزرگسالی و نوسانات مغزی که در هنگام خواب همراه با حرکات سریع چشم اتفاق می‌افتد بستگی داشته باشد. شفاف سازی این موضوع ممکن است به درک عمیق‌تری از چگونگی شکل گیری، بازیابی و تثبیت خاطرات منجر شود و می‌تواند توسعه درمان‌های جدید برای اختلالات حافظه را برای دانشمندان تسهیل کند.