اینجا غیزانیه است یکی از مناطق نفتخیز خوزستان

عبور لوله‌های طلای سیاه از وسط زندگی غیزانیه وجود ابتدایی ترین مشکلات را غیرقابل باور و تابلوی از بی‌تدبیری را به نمایش می‌گذارد. این بخش محروم که در تقسیم و سهم از این طلای سیاه نادیده انگاشته شده است جزو مناطق کم‌ برخودار استان با وجود این سرمایه‌های زیرزمینی است. سرمایه‌های که جلوی چشم آنها روزانه دلنوازی می‌کنند.

بخش غیزانیه یکی از سه بخش تابع و بزرگترین بخش شهرستان اهواز است که در بخش شرقی در مسیرهای اهواز به ماهشهر، رامشیر، رامهرمز و هفتکل واقع شده است.

٨٣ روستا در این بخش واقع شده و بیش از ۲۵ هزار نفر جمعیت در آن ساکن هستند. شغل اکثر ساکنان کشاورزی و دامپروری است. مشکل بی‌آبی مردم منطقه سبب شده در سال‌های گذشته همواره شاهد اعتراض‌های به حق مردم این ناحیه باشیم.

در روزهای اخیر نیز مردم منطقه با بستن جاده مهم اهواز – امیدیه، تردد در این جاده ترانزیتی را متوقف کردند.
شیوع ویروس کرونا و وضعیت قرمز خوزستان مشکل کم آبی را در این منطقه تشدید بخشیده و فشار را بر مردم بیش از پیش کرده است. این مشکلات و عدم رسیدگی کافی مسئولان را می‌توان دلیل اصلی این اعتراض مردم غیزانیه دانست.

مشکلات آب منطقه غیزانیه را درسال‌های ۸۳ و پس از طرح آبرسانی به منطقه جستجو کرد. طرحی که به ۶ ماه نکشیده با شکستگی لوله‌ها شرایط سخت را برای مردم منطقه ایجاد کرد. انجام طرح نامناسب لوله کشی منطقه در آن سال‌ها سبب شد که مردم منطقه روزانه و چه بسا ماهانه از آب شرب محروم باشند.

طرح آبرسانی منطقه از سال ۹۵ شروع شده و تاکنون پایان نیافته است
مشکل آب منطقه به گفته مسئولان محلی منطقه دوازه سال نشنیده شد. تا اینکه در سال ۱۳۹۵ در پی بازدید استاندار از منطقه غیزانیه مقرر شد طرح جدید آبرسانی در دو فاز از شیبان تا صفیره و از صفیره تا پایان سال ۹۵ مورد افتتاح قرار گیرد. وعده‌ای که تا ۱۳۹۹ آبی از آن برای مردم منطقه گرم نشد! حمل آب با تانکرها و خرید آب آشامیدنی راهکاری است که مردم منطقه برای فائق شدن بر مشکل بی‌آبی و سیراب کردن احشام خود در پی گرفته اند.

این در حالی است که دستگاه‌های مانند جهاد کشاورزی به گفته مسئولان محلی از وظیفه خود در تامین آب مورد نیاز دام‌ها شانه خالی کرده است. منطقه‌ای که استعدادهای بالایی در پرورش دام دارد. این مشکل در روستاهای که این لوله‌های فرسوده را هم ندارند، حادتر است. تعداد این روستاهای فاقد لوله‌کشی ۴۰ تا است که با تانکرهای سیار آبرسانی می‌شوند. چهار تانکری که از سوی برخی ادارت تامین شده است. تانکرهای که سهم آبفای خوزستان در تامین آنها صفر است. ۴ تانکری که همیشه و مستمر هم قادر به آبرسانی نیستند.

مردم منطقه علت تاخیر در اجرای پروژه‌های آبرسانی را ضعف پیمانکار و نبود مدیریت مناسب می‌دانند. مردم از عدم جلب رضایت پیمانکار از مردمی که لوله‌ها از زمین‌ها عبور می‌کند، گلایه اساسی دارند. غلامرضا شریعتی در بازدیدی که اواسط اردیبهشت ماه امسال از این بخش داشت به طور قطع وعده حل این مشکل در ظرف ۴۵ روز آینده را داد.