اخبار داغ

آدم بی‌ایمان کشور را می‌فروشد!

به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، داود مدرسی یان: یکی از شاخص‌ هایی که رهبر انقلاب برای نامزد اصلح برای انتخابات ۱۴۰۰ مطرح کردند خصوصیت ایمان است. چون انسان بی‌ایمان کشور را می‌فروشد. به چه؟ به منافع مادی و حزبی و جریانی. حاضر است کشور را بفروشد تا به یک منفعتی برسد! براستی ایمان چیست؟ […]

اشتراک گذاری
10 فروردین 1400
73 بازدید
کد مطلب : 39085

به گزارش پایگاه خبری تجهیز نیوز، داود مدرسی یان:

یکی از شاخص‌ هایی که رهبر انقلاب برای نامزد اصلح برای انتخابات ۱۴۰۰ مطرح کردند خصوصیت ایمان است. چون انسان بی‌ایمان کشور را می‌فروشد. به چه؟ به منافع مادی و حزبی و جریانی. حاضر است کشور را بفروشد تا به یک منفعتی برسد!

براستی ایمان چیست؟ تفاوت فرد با ایمان و بی‌ایمان در چیست؟

برخی ایمان را حفظ ظواهر یا اعتقادات صرف می‌دانند. یعنی اعتراف قلبی یا ظواهر دینی نظیر نماز و روزه و خمس و زکات و زیارت و لباس روحانیت یا محاسن و چادر و …! این‌ها لازم است اما ناکافی است. این‌ها را هر مدعی انجام می‌دهد؟

پس تفاوت در چیست؟ بهتر است از زبان رهبری بخوانیم(جلسه ۲ کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی):

“آن وقتی ایمان به صورت راستین در کسی وجود دارد، که برطبق آن ایمان عمل کند. آن وقتی کسی می تواند ادعا کند مومن واقعی است که به لوازم ایمان و تعهدات ایمان پایبند باشد. آن وقتی کسی می تواند بگوید من به خدا مومن و معتقدم، که زندگی او و متن واقعیت وجود او، با آن کسی که منکر خداست، تفاوت داشته باشد.

آن کسی که امروز منکر خداست، عملش با عمل آن کسانی که مدعی خدایند چه تفاوتی دارد؟ هر دو ظلم می کنند. هر دو در مادیات تا خرخره غرق شدند. هر دو برای این چند صباح زندگی، چند روز دیگر بیشتر نفس زدن و دو لقمه ای خوردن و فضا را متعفن کردن؛ برای دو صباح بیشتر راحت زیستن، حاضرند همه فضیلت ها را زیر پا بگذارند.

منتهی این یکی صاف می گوید‌ من به خدا معتقد نیستم، آن دیگری مدعی است که به خدا معتقد است. این چه جور ایمانی است؟ آیه قرآن در اینجا صریح است. اینجا دیگر حساب استدلال های عقلی نیست که شبهه بردارد باید این کارها را انجام بدهید، اگر مومنید و یکی از این کارها (اطیعوا الله و الرسول) است. خدا و پیامبر را اطاعت کنید، دنبال فرمان آن ها راه بیفتید.

فرمان خدا چیست؟ هرچه هست، بدیهی است که خدا در مورد مالِ آدمی، در مورد جان آدمی، در مورد عمر آدمی، در مورد روابط انسان با سایر انسان‌ها، در مورد روابط انسان با خدا، در مورد روابط انسان با حیوانات و حتی با گیاهان، تعهدها، مسئولیت‌ها، تکلیف‌ها، وظیفه هایی معین کرده است.

در این هم اگر خدا را اطاعت کردید، می توانید بگویید ما مومنیم و الا ایمان به صرف اینکه قلب انسان و دل انسان به یک قطبی وابسته است، اما شعاع این وابستگی در عمل، در دست، در زبان، در پا و در اعضا و جوارح دیگر منعکس نیست، به درد نمی خورد؛ بلکه اصلاً نام ایمان از نظر اسلام برای او صدق نمی کند، این منطق قرآن است”.

پس دقت کنید ایمان داشتنِ افراد را به رعایت ظواهر و انجام یکسری اعمال فردی محدود نکنید! اگر کسی اهل ظلم کردن به مردم باشد، زندگی اشرافی تشکیل دهد، حق الناس را رعایت نکند، بیت‌المال را به غارت ببرد، در حفظ امانت و حق مردم سستی و کوتاهی و غفلت کند، حق طبیعت و حق محیط زیست و حقوق حیوانات را مراعات نکند، محیط زیست را نابود کند ولی اهل نذری و خیرات باشد، ایمان اینچنین فردی به هیچ دردی نمی‌خورد! ولو صدبار سفر حج و اربعین برود، ولو هر سال بساط عزاداری حضرت اباعبدالله را برپا کند، باز ایمانش با آن فرد بی‌ایمان که همین‌ظلم‌ها را می‌کند فرقی ندارد!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *